د) تلقین ارزشها:

ظاهر و باطن آدمی، دو جلوه از یک حقیقت واحدند و تأثیر متقابلی بر یکدیگر دارند، به گونه ای که نیات و انگیزه های درونی، در مواردی بر رفتار وی تجلی یافته و رفتار های ظاهری نیز متقابلاً به درون پر روز و راز و روان انسان نفوذ می کند و به تدریج شخصیت او را متحول می نماید. کلام امیرالمومنین مفرمایند: «برای هر ظاهر و آشکاری، برابر آن؛ باطن و پنهانی است، پس آنچه نیکو باشد، باطنش هم نیکوست و آنچه را ظاهرش زشت و بد باشد نیز زشت و ناپاک است.» (نهج البلاغه، ترجمه فیض اسلام، ج3،خطبه 153، ص 482).

تلقین به معنای افکندن، فهماندن مطلبی را به کسی گفتن و کسی را وادار به گفتن کلامی کردن می باشد. اگر آدمی مطلبی را به فس خود القاء نماید، از روش «تلقین به نفس» استفاده نموده است و این یکی از روش های تکوین اخلاقیات می باشد. علامه طباطبایی در بیان شیوه های ایجاد ملک های  اخلاقی می نویسد: انسان هر صفت دیگری که بخواهد از خود دور کند و یا در خود ایجاد کند راه اولش تلقین علمی و راه دومش تکرار عملی است. (طباطبایی،علامه سید محمد حسین، المیزان، ج2، ص301).

روش علمی تلقین به نفس بر این مبنا استوار است که آدمی، صفت مطلوبی را که منظور وی می باشد، در قالب یک جمله کوتاه، خبری و مثبت مانند «من فردی شجاع هستم» قرار داده و در زمان خاصی که از لحاظ بدنی در وضعیت آسوده ای می باشد و از نظر روانی نیز تمرکز لازم را داراست چنین جمله ای را چندین بار به خود تلقین می کند و در طول روز یا شب آن را تکرار می نماید. با تداوم چنین عملی در روز های بعد به تدریج این ویژگی در روح و روان او رسوخ می کند لازم به ذکر است که میان رسوخ و نفوذ این خصوصیت در دوران آدمی، بستگی به میزان تداوم و انجام تلقین دارد.

حال میتوان رابطه نماز و تلقین ارزشها را اینگونه تعیین نمود نماز خود نوعی ذکر است و قرآن از آن به «ذکر الله اکبر» تعبیر نموده است. امام را حل در شرح حدیث جنود عقل و جهل، مطلبی مشتمل بر ارتباط تلقین کلمات به قلب و نتایج حسنه آن ذکر می نمایند. پس از آن که دل را برای ذکر خدا و قرآن شریف مهیا نمود، آیات توحید و اذکار شریفه توحید و تغذیه را با حضور قلب و حال طهارت، تلقین قلب کند. به این معنی که قلب را چون طفلی فرض کند که زبان آورد. چنانچه آنها یک کلمه را تکرار کند و به دهان طفل گذارد و تا او یاد گیرد همین طور کلمه توحید را با طمأنینه و حضور قلب، باید انسان تلقین قلب کند و به دل بخواند تا زبان قلب باز شود و اگر وقتی چون آخر شب یا بین الطلوعین، بعد از فریضه صبح برای این کار اختصاص دهد خیلی بهتر است.(امام خمینی، چهل حدیث)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: